Voor een kerstborrel werd mij gevraag om een klein cadeautje te maken voor de gasten. Nu ligt er nog veel materiaal van de demonteer sessies en dat vind ik erg interessant. Tijdens het struinen in mijn eigen voorraad en onderwijl nadenkend over wat dat cadeautje zou moeten worden, stuitte ik op mooie metalen cirkels. Ooit aangekocht voor een les dromenvangers maken die niet doorgegaan is. Hoe mooi zou het zijn om te laten zien dat we een soort van perfectie hebben gecreëerd waarbinnen de imperfectie gevangen zit.
Na een nachtje slapen besloot ik om te gaan experimenteren met elektra draad. Had al een ander idee in mijn hoofd waardoor ik solderen in kon zetten. Mooie nieuwe workshops voor kinderen in het basisonderwijs.
Het solderen is een techniek die ik zelf nog niet helemaal onder de knie heb dus tijd om te oefenen. Elektra draad laat zich goed aan elkaar solderen waardoor je bijvoorbeeld van allemaal korte draadjes weer een mooi lang draad kan maken. Je moet het dan natuurlijk wel even strippen want plastic wil je niet aan je soldeer apparaat hebben.
Na enige oefening was het resultaat van de eerste ster in mijn ogen goed genoeg. Daar ik zelf ook nogal een perfectionist kan zijn mag ik dat af en toe bewust even loslaten. Ondertussen borrelde in mijn hoofd mogelijke oplossingen en ideeën om een kerstboom te maken. Alle met als doel in de cirkel te plaatsen waardoor er een originele kerst hanger ontstaat die alles zegt over perfect en imperfect. Dan ook nog voor de doelgroep die bestaat uit mensen die met techniek bezig zijn. Krijg er spontaan een enorme glimlach van op mijn gezicht.
Het solderen gaat steeds beter en de vormen maak ik ook sneller en makkelijker. Oefening baart kunst zullen we maar zeggen. Inmiddels zijn mijn cadeautjes voor de kerstborrel klaar en kan ik het natuurlijk niet laten om het eindresultaat even te delen via de rubriek ‘Blog’ en ‘Eigen werk’.
Wens degene die dit leest hele fijne imperfecte kerstdagen toe en dat er in het nieuwe jaar ook veel ruimte mag zijn voor imperfectie!
